Manuel İmza Doğrulama Hükmünü Yitirdi Mi?

İmza, bir kişinin kimliğini ve rızasını doğrulamayı sağlayan bir belge, kağıt parçası veya başka bir materyal üzerine elle yazılmış bir semboldür. Kişiselleştirilmiş bir çizim veya "X" gibi basit bir işaret şeklinde olabilir. İmza, örneğin bir iş sözleşmesi, bir satış anlaşması veya finansal bir belge ile ilgili olarak bir kişinin anlaşması veya rızasının kesinliğidir ve kelimenin tam anlamıyla herkes ama herkes imza atabilir.

"Islak imza" terimi, mürekkep veya balmumunun bir belgeye uygulandıktan sonra kuruması için zamana ihtiyacı olduğu anlamına gelir. Islak imzalar ilk olarak altıncı yüzyılda Avrupa'da kullanılmış olsa da, yazı ve okuryazarlık oranı artana kadar bin yıl daha yaygınlaşmamıştır. Yüzlerce yıl boyunca ıslak mürekkeple atılan imza, iki veya daha fazla tüzel kişinin bağlayıcı bir sözleşmedeki mutabakatını kaydetmek için fiili standart olmuştur.

Manuel imza doğrulama, bir imzanın talep sahibi kuruluş tarafından imzalandığından emin olmak amacıyla imzanın gerçekliğini belirlemek için bir denetmen tarafından yapılan işlemi ifade eder. Bu genellikle söz konusu imzanın daha önce kaydedilmiş bir imza örneğiyle (referans imza olarak adlandırılır) görsel olarak karşılaştırılmasıyla yapılır.

Bu süreçte denetmen, imzaların aynı sahibine ait olup olmadığına karar vermek için her iki imzanın niteliğini, vuruşlarını ve önemli özelliklerini karşılaştırır.

Manuel imza doğrulama henüz hükmünü yitirmedi, ancak kısa sürede doğrulanması gereken çok sayıda belgeyi ele almak için yetersiz bir yol olduğu kanıtlanmıştır.

Bütün onaylayıcılar eşit yaratılmamıştır. Ayrıca, uzmanlık düzeyleri, doğrulama sırasındaki ruh halleri ve üzerindeki yük baskısı, manuel doğrulama sürecini tamamen öznel bir hale getirmektedir. Riskleri öngörürken kararlardaki tutarlılık kilit bir faktördür.

Çoğu imza uzmanının amacı, imzaları mümkün olan en kısa süre içinde doğru bir şekilde doğrulamaktır. Manuel bir sürecin gerçekleşmesi için - finans kuruluşlarını örnek alırsak - bir uzmanın söz konusu imzayı daha önce hesap açılışı sırasında kaydedilmiş bir referans imza ile doğrulaması gerekir. Bunu yapmak için uzmanın imzaların hesap numarasını araması ve ardından hesaptaki her imzayı görsel olarak incelemesi gerekir. Liste uzun olabileceği gibi, imza kartları karşılaştırma için iyi kalitede olmayabilir (örneğin, imzalar düşük çözünürlükte taranmıştır).

Dikkate alınması gereken bir diğer önemli faktör de, manuel imza doğrulaması söz konusu olduğunda genellikle göz ardı edilen imzanın zaman içindeki değişimidir.

Dahası, süreci "daha hızlı" hale getirmek için uzmanlar imzaları ezberleme eğilimindedir (hesap numarasından bağımsız olarak). Dolayısıyla, imzada bir değişiklik olsa bile, uzman hatırladıklarını söz konusu imzaya bağlama eğiliminde olacaktır.

İmza taklitlerini incelemeyi unutmamak gerekir. Bir taklitçinin referans imzanın elektronik bir kopyasını elde ettiğini ve imzayı bir belgeye bastığını varsayalım. Uzman bakış açısına göre, bu imzalar aynı sahibine aittir ve buna göre kabul edilmelidir.

İmza, kişinin benzersiz kişiliğini ve hukuki önemini yansıtır. Bu yöntem yıllar içinde kendini kanıtlamıştır. Birçok alternatif başarılı bir şekilde sunulmuş ve uygulanmış olmasına rağmen, hâlâ yaygın olarak kullanılmaktadır ve önümüzdeki on yıllar boyunca da kullanılmaya devam edecektir. Bu nedenle, imza doğrulama sürecini otomatikleştirecek yöntemlere duyulan ihtiyaç geçtiğimiz yıllarda ortaya çıkmıştır.

Bilgisayarla görme ve makine öğrenimi teknolojilerindeki ilerlemelerle birlikte, otomatik imza doğrulama süreci daha önce görülmemiş hassasiyetlerle başarılı bir şekilde uygulanmıştır.

İmza doğrulama sürecini otomatikleştiren bir çözümün, doğru imza doğrulama, sonuçlarda tutarlılık, yükü saniyeden daha kısa sürede kaldırabilme, otomatik imza taklidi tespiti ve en önemli faydalarından biri de imzaların zaman içindeki değişimlerine uyum sağlama yeteneği gibi birçok açıdan manuel çözümden daha iyi performans gösterdiğini söylemeye gerek yok.

Bununla birlikte, otomatik imza doğrulamanın dijital dönüşüm çağında manuel sürecin yerine geçebileceği kanıtlanmıştır ve manuel imza doğrulama hükmünü yitirmiş olmasa da yetersiz olduğu kesindir.